رابطۀ ارگونومی روانی/ اجتماعی و ادراکی/ حرکتی کلاسهای هوشمند با سلامتی دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ‌ی مولفه‌های روانی/اجتماعی و ادراکی/حرکتی ارگونومی کلاس‌های هوشمند با سلامتی دانش‌آموزان است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش‌آموزان دختر و پسر ششم ابتدایی مشغول به تحصیل در کلاس‌های هوشمند شهرستان بهشهر به تعداد 540 نفر بود. که با توجه به جدول کرجسی مورگان و روش نمونه‌گیری در دسترس 225 دانش‌آموز انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ سلامت عمومی گلدبرگ-هیل و پرسشنامۀ محقق‌ساخته سنجش مولفه‌های روانی/اجتماعی و ادراکی/حرکتی ارگونومی کلاس‌های هوشمند بود که روایی پرسشنامه‌ها توسط متخصصین ارگونومی و پزشکان متخصص مورد بررسی و پس از انجام اصلاحات لازم مورد تأیید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب 87/0 و 81/0 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارspss  در تحلیل توصیفی (تعداد، میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر، واریانس، نما و میانه) و تحلیل استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین مولفه‌های روانی/اجتماعی و ادراکی/حرکتی ارگونومی کلاس‌های هوشمند با سلامتی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بدین­معنی که با افزایش ارگونومی معیارهای روانی/اجتماعی و معیارهای ادراکی/حرکتی میزان سلامتی دانش‌آموزان افزایش می‌یابد و ارگونومی معیارهای روانی/اجتماعی نسبت به ارگونومی معیارهای ادراکی/حرکتی تأثیر بیشتری بر سلامتی دانش‌آموزان دارد.